Temmuz 2010
Rio’daki meşhur Copacabana plajının ismini aldığı yerdeyiz. Şehir Titicaca Gölü’nün kenarında yer alıyor. Titicaca hem Güney Amerika’nın en büyük gölü hem de dünyada üzerinde seyahat edilebilen en yüksek göl. Bir de kutsallığına inanılıyor.
Göl kenarına gittiğimizde bizi bir sürpriz bekliyor. Bolivya düğünü!! Kıyafetler harika. Günlük yöresel kıyafetlerinin daha bir parlağını giymişler. Bir de şapkalarda parlak süsler asılı bu sefer….
Hemen yan tarafta süslü bir minibüs. Muhtemelen düğün arabası.. Tütsülerle kutsanıyor.
Göl kenarı çok keyifli. Sıra sıra restoranlar var. Kışın ortasında olmamıza rağmen gökyüzü pırıl pırıl. Birer bira eşliğinde göl balığından yiyoruz.
Göl kenarı bir de sayısız deniz bisikleti ile dolu. Yazın burasının nasıl bir hale geldiğini tahmin edebiliyoruz. Gölde yüzülebiliyor da…
Yemekten sonra yeni bir şehre gelip de pazarını görmeden olmaz, diyerek pazara dalıyoruz. Yine her yer buzdolabı olmadan saklanan etlerle dolu.
Şehrin en önemli yeri şüphesiz ki kilisesi. Kilisenin içinde bir heykel var ve bu heykel Lady Copacabana’yı temsil ediyor. Bir sürü insan buraya dua etmeye ve dilek tutmaya geliyor. Duvarlar istedikleri şeylerin resimleri ile dolu. Arabalar, kalpler… Resimler erimiş mumla yapılmış.
Copacabana ve Isla del Sol
Ertesi günümüzü Isla del Sol yani Güneş Adası’na ayırıyoruz. Bu adanın kutsal olduğuna inanılıyor. İnka tanrılarından Viracocha burada Titicaca Gölü’nden çıkıp güneşi yaratmış. Adada bir çok İnka kalıntısı var. Zamanında İnkaların yürüdüğü yollarda şimdi hayvanlarını otlatıyor adalılar…
Bir de samandan yapılmış bir adaya uğruyoruz. Copacabana’dan sonraki durağımız Puno olacak ve orada bu adaların nicelerini göreceğiz…
Ve artık Peru bizi bekler.. Bolivya’da eksik kalan tek şey kimsenin evine misafir olamamamız oldu. Böyle bir şansımız olsaydı kültürlerini, günlük yaşamlarını daha iyi gözlemleme ve öğrenme şansı elde edebilirdik… Biraz turistik, biraz yüzeysel kaldı sanki….
Gülen