Vung Tau – Mui Ne: 215 km*
Vung Tau’dan sonra başka bir sahil kasabası olan Mui Ne’ye doğru yol aldık. Yolun kendisinin varmak istediğimiz yerden daha ilgi çekici olduğu günlerden biri oldu. Önce Vung Tau’dan çıktıktan kısa bir süre sonra küçük bir balıkçı köyüne denk geldik. Burada ilk defa Vietnamlıların balık tutarken kullandıkları küvetimsi kayıkları gördük.
Köy çok çok çok sakindi. Öğle sıcağının da etkisiyle insanlar ya evlerine kapanmışlar ya da bir gölge bulmuş takılıyorlardı.
Köyden sonra yola devam ettikten bir süre sonra bir tuz üretim tesisine denk geldik. Mesai bitimine denk geldik tam. İkimiz de uzun insanlar olduğumuz için işçilerin çok ilgisini çektik. Gelip bizle boyunu karşılaştıranlar bile oldu 🙂 Vietnamlılar komik insanlar.
Akşama doğru çok acıktık. Tam da bir plajın yanından geçiyorduk, bir şeyler yemek için durduk. İngilizce bilmiyorlardı, muhtemelen oraya giden tek yabancı turist bizdik. 🙂 Yine google translate ile siparişimizi verdik. Biz ufak tefek bir şeyler yeriz diye beklerken kocaman bir güveçte karides geldi. Yemekleri servis ettikten sonra restoranda çalışan herkes bir sandalye çekip yanımıza oturdu, bizi izlemeye başladılar 🙂 Ortamın eğlencesi olduk yine.
Mui Ne’ye varırken kumdan heykeller sergisine denk geldik bir de. Zaten Mui Ne’nin etrafı kızıl ve beyaz kumullarla dolu. Kumdan heykel sergisi için daha uygun bir yer olamazdı.
Dopdolu bir günün ardından Mui Ne’ye vardık. Gece Quoc Dinh Guesthouse’da kaldık. Kahvaltı dahil 11 usd verdik. Hem dinlenmek hem de Mui Ne’yi gezebilmek için burada 2 gece kaldık.
Mui Ne Rusların işgal ettiği bir yer. Ruslar motor kiralayıp manyak gibi kullanınca ve bir sürü de kazaya sebep olunca burada polis kontrolleri artmış, hatta o kadar artmış ki polisler bol bol rüşvet almaya başlamış. O yüzden Mui Ne civarında motor sürerken biraz tedirgin olduk ama neyse hiç polise denk gelmedik.
Mui Ne’nin en büyük atraksiyonu kumullar. Daha önce defalarca kumul gördüğümüz için bir kez de burada gitmedik. Onun yerine “Fairy Stream” dedikleri yere gittik. Burası biraz kumul, biraz peri bacamsı kayalar ve onların arasından akan bir sudan oluşuyor. Enteresan bir yer. Merkezden yürüyerek rahatça gidilebiliyor. Bir zamanlar perilerin bu kayalar arasında yaşadığına inanılıyormuş.
Mui Ne’nin sahili de çok sakin ve hoştu. Bolca hindistancevizi ağacıyla dolu uçsuz bucaksız bir plaj.
Gelgitin etkisiyle tüm kumsal midye kabuğu, salyangozlar, denize ulaşmaya çalışan yengeçlerle doluydu. Bir tane denizatı iskeleti bile gördük.
Mui Ne’deki restoranların tamamında yemekten sonra ufak bir meyve ikramı oluyor. İlk defa çekirdekli muza denk geldik. Meğer Vietnam’da 5-6 çeşit muz varmış. Onlardan biri de çekirdekliymiş. Muzun günümüzdeki şekline evrilmeden önceki hali de çekirdekliymiş.
Mui Ne’den bu kadar. Bir sonraki yazıda dağlara gidiyoruz artık…
Gülen
*not: yazılardaki kilometreleri günlük olarak yazdık. Yani iki şehir arasındaki mesafeye ek olarak varış noktamızdaki şehir içi turlarını da kapsıyor.