Vientiane’den sonra klasik rota genellikle Vang Vieng’den geçiyor. Hatta turistlerin Güneydoğu Asya’yı gezerken takip ettikleri, rehber kitaplarda önerilen klasik rotaya Banana Pancake Trail deniyor. Bu rota üzerindeki her yerde batılı turistler için banana pancake yapılıyor çünkü. 🙂

Vientiane’dan bir minibüsle yola çıkıyoruz. Otobüs garına gideyim de bilet alayım diye bir şey yok pek. Ulaşım genellikle minibüslerle sağlanıyor ve hosteller, turizm firmaları ve hatta restoranlar dahil herkes bilet satıyor. Biletlerde koltuk numarası yok, eğer yol tutan biriyseniz önlerden koltuk kapmak önemli.

Vang Vieng muhteşem bir doğanın içinde birden turizm patlaması yaşamış bir yer. Ana aktivite tubing ve kayaking. Bu kısma sonra geleceğim. Sulu aktivitelere girmeden önce en sevdiğimiz şeyi yapıyoruz, etrafı bisikletle keşfe çıkıyoruz. Manzaralar muhteşem, ara ara pirinç tarlalarının içine bile dalıyoruz. Yollar hep toprak, turuncu turuncu tozlanıyoruz.

Arada yolumuzu kesmeye çalışan inekler ve tavuklar oluyor. Bu bir Laos klasiği. Yediğimiz tüm etlerin çok lezzetli olmasının sebebi belki de bütün hayvanların serbest dolaşıyor olmasıdır.

İlk durağımız Blue Lagoon. Gitmeden önce resimlerine baktığımızda inanılmaz huzurlu bir yer gibi görünüyordu. Evet, gerçekten resimlerdeki kadar masmavi bir suyla karşılaşıyoruz ama bu suyun içinde ve etrafında yüzlerce Laolu ve Koreli var, adım atacak yer kalmamış neredeyse. Ağaçlardan bombalama suya atlıyorlar, üstelik yüzme de bilmiyorlar hemen hemen hepsi canyeleği giymiş. Abartıp mayo yerine swimsuit giyenlerin sayısı da azımsanamayacak kadar.

Bir de zipline için gelmiş olanlar var. Ağaçlar arasına gerilen tellerde kayıyorlar, oldukça heyecanlı bir şeye benziyor ama çok pahalı olduğu için denemiyoruz.

Şehre dönerken nehir kenarında biraz bisiklet sürüyoruz ve sıra sıra bungalovlarda oturup Beer Lao eşliğinde yemek yiyen gruplar görüyoruz. Yine hepsi Laolu ve Koreli. Şehir enteresan, Avrupalılar ve Asyalılar farklı cafelerde ve restoranlarda takılıyorlar. Kural gibi bir şey değil tabi ama herkes kendi eğlenme kültürüne yakın olan yeri tercih ediyor belli ki.

Asyalıların takıldığı yerlerin bir özelliği deli gibi yüksek bir sesle müzik çalmaları. Hatta öyle ki mekanda müzik yoksa arabaları yanaştırıp müziğin sesini sonuna kadar açıyorlar. Ne kadar yüksek ses çıkabilir ki demeyin, aşağıdaki resme bakın. Tüm bagaj ses sistemi.

Biz oradayken şehirde büyük bir müzik festivali vardı. Bu yüzden her yer deli gibi kalabalıktı. Sonradan tanıştığımız bir çift festival gecesi Vang Vieng’e gelip 4 saat kalacak yer aradıklarını, en sonunda bir otelin resepsiyonistinin odasını aldıklarını söylediler. Neyse, biz de neymiş bu festival diye merak edip festival alanına gidiyoruz. Nehir kenarına kurmuşlar sahneyi. Biz gittiğimizde daha erken olduğu için gruplar sahne almamıştı, seyirciler de nehir kenarındaki restoranlarda kendi müzikleriyle takılıyorlardı.

Gece hayatı ise enteresan. Buraya gelen kitle genellikle 18-25 yaş arası partici gençlik oluyor. Çılgın bir gece hayatı bekliyorsunuz aslında ama barlar gece 12’de kapanıyor. 1 tane club var orası 3’e kadar açık. En popüler mekan Sakura adlı bar. Delice Beer Lao ve kahkaha gazı tüketiliyor. Kahkaha gazını balonların içine basıp satıyorlar 🙂 Bi ara Gangnam Style çalıyor ve tüm bar şarkıyı söylemeye başlıyor. 🙂 Ortam yine Koreli kaynıyor. Tanıştığımız kişiler Türk olduğumuzu öğrenince çok seviniyorlar, vay kardeşim moduna giriliyor hemen. Kore’ye gidersek bir gün belli ki çok eğleneceğiz. Malum Türklere tereddütsüz sevgi duyan az millet kaldı. Aşağıdaki fotoğrafta barın sloganına dikkat :))

Bir de marketlerin önünde 1-2 masa oluyor. Marketten aldığı içkileri burada içen de çok kişi var. Bi ara biz de market önünde takılıp biramızı yudumlarken “people watching” yapıyoruz. Bu arada, markette lycheeli bira buluyorum. İçinde lychee olan her şey gibi bira da çok güzel.

Barda veya market önünde takılmayanlar da restoranlarda Friends dizisini izliyor. Evet, yanlış okumadınız, hemen hemen her restoranda Friends dizisi gösteriliyor.

Ertesi gün sulu aktivitelere giriyoruz artık. Tubing mi kayaking mi karar veremiyoruz başta. Tubingi anlatmak gerekirse sizi arabayla alıp şehrin bir kaç kilometre uzağında nehir kenarına bırakıyorlar. Elinize de bir şambrel veriyorlar. İçinde oturup suda süzülerek ilerliyorsunuz. Nehir kenarında 3-5 tane bar var. İstediğinizde şambrelinizi kıyıya çekip barda takılıyorsunuz, sonra tekrar yola devam.

Bundan bir kaç yıl önce nehir kenarında yirmiye yakın bar varmış. Bir yandan uyuşturucu da varmış ve alkol, uyuşturucu ve nehir birleşince çok sayıda ölüm yaşanmış, barların kapanmasına ve uyuşturucunun bitmesine sebep olmuş bu durum da. Şimdi az sayıda bar var ve uyuşturucu neredeyse bitmiş.

Tubing de çok çekici geliyor ama bir şambrele çokça para vermek pek işimize gelmediği için kayaking yapmaya karar veriyoruz. Yine tur şirketlerinden birine gidiyoruz, bizi arabayla nehrin ilerisine bırakıyorlar, barlarda takıla takıla kayaking yapıp merkeze geliyoruz.

Manzara yine çok güzel.

Sporumuzu da yaptığımıza göre güneş batışı keyfi yapmaya hak kazanıp nehir kenarındaki chill out barlardan birine geçiyoruz. Rehberimiz de istersek kayakları buradan itibaren kendisinin götürebileceğini söylüyor, bize sadece keyif yapmak kalıyor. Elimizde bucket adını verdikleri kocaman içkiler, üstümüzde sıcak hava balonları, dağlara doğru batan bir güneş, güzel müzikler… Huzur bu işte.

Gülen